Günleri anlarımda yıllara ne oluyor…

Her 1 yıl beklediğimden kısa sürer oldu. Her yıl bir an önce sırasını savmakla meşgul sanırım.
Yeni yıla yeni umutlarla girilirken ben bir bir kaybolan umutlarla giriyordum..
Zaman hep yaşanmamış bir hayat sürer önümüze. Ve ne yazık ki yeni yeni yıllar..
Neden bize geçmiş yıllarımızı sunmaz..
Neden yaşanmış yıllar tekrar yaşanmaz..
Hayat neden hep tek bir fırsat verir insana..
Bir kuşun ilk uçma deneyimini bilirsin değilmi.. Kendini ilk defa boşluğa bırakma cesaretini.. Ürkek ve tedirgin.. Tıpkı öyledir aslında yaşam…
Bilinçsiz bir yaşam.. karambole bir hayat.. Nereye sürüklerse hayat..
iyi dilek temennileri hayatın beyaz bir yalanı.. inanılmayan ancak vazgeçilmeyen..
Bu kadar acı bir yıla nasıl sığar. nasıl umut bırakmaz insanda.. yeni 1 yıl bunca acıyı göğüsleyebilirmi. tekrar umuda kavuştururmu bizi..
Öyle bir sene isterim ki gerideki acıları unutturacak.
Bu sene öyle bir yıl olsun ki. sadece geçmişimizi versin bize. Sadece kaybettiklerimizi..
Geçmişi bırakıp bugünü yaşamayı öğreten..

Giden yılı aramamak dileğiyle..
Hoşgeldin yeniyıl..

Hoşgörüsel bir yalnızlığın eseriydi yaşadığım şu günler..
Dışsal bir bencilliğin sonuçlarına katlandığım..
Hiç başkasını kırmamak için kendinizi kırdığınız oldumu?
Yalan zincirinin halkasının koptuğu peki?

(to be…..)